Liefhebberstuin

In de oudheid was de maretak, zeker een zeldzaam exemplaar dat op een eikenboom groeide, een heilige plant waaraan allerlei goede eigenschappen werden toegedicht. In de nieuwjaarsnacht werd de maretak met veel vertoon door de druïde, gekleed in maagdelijk witte gewaden, met een gouden sikkel losge sneden. Het werd dan gebruikt in allerlei rituelen en voor het brouwen van geneeskrachtige dranken.

Helleborus niger , beter gekend als de kerstroos, is gekend om zijn glanzend donkergroene loof en zij grote, helderwitte bloemen met goudgele meeldraden. Het past dan ook perfect in het kerstdecor. Planten van deze soort worden dan ook massaal in bloei getrokken om ze rond de kerstperiode te kunnen verkopen als kerstroos.

Vorige week hadden we het hier al over 5 struiken die in het najaar afgeladen vol hangen met sierbessen. Vandaag maken we deze top 10 compleet met een kwintet die, met uitzondering van sommige Viburnumsoorten, vaak gekocht en aangeplant worden omwille van

hun vele, prachtige bessen.

Bij de meeste tuinliefhebbers is een mooie, spectaculaire, liefst langdurige bloei de voornaamste reden voor het aanplanten van sierstruiken. Deze struiken, o.a. Forsythia, Spirea, Magnolia, Lonicera, Deutsia, Hibiscus, zijn bij het brede publiek dan ook het best bekend.

Wil je eens wat anders dan de gewone aardappel? Maarten Jacobs van de Ecohoeve ‘Den Oude Kastanje’ testte al verschillende exotische knollen uit. Enkele lukken al aardig op Belgische grond. In het kader van Interpom hieronder een greep uit zijn gamma eetbare knollen en wortels.

Het spreekwoord is wel niet helemaal correct (mispels worden beurs gegeten en niet rot) maar we kennen het nog wel. In tegenstelling tot de mispelboom, of is het mispelaar, en zijn vruchten, waar we niet echt meer mee vertrouwd zijn en eigenlijk is dat niet zo verwonderlijk. De vruchten zien er wat vreemd uit, hebben een eigenzinnig rijpingsproces en een vreemd, eerder onappetijtelijk kleurtje. Het is niet echt een vrucht die past binnen een strakke marketingstrategie, maar wel eentje met pit en een unieke smaak.

Vorige week gaven we een overzicht van de bomen die geschikt zijn als leveranciers van brandhout uit eigen tuin en ook van hun snoeiwijze. Nu gaan we bekijken hoe we het geoogste (of gekochte) hout het beste kunnen bewaren. En waarschijnlijk heeft u op een koude winteravond zelf ook al gemerkt dat niet alle hout op dezelfde manier brandt en zijn warmte vrijgeeft, met andere woorden niet alle hout is zonder meer geschikt als brandhout.

De houtkachel en zijn brandstof staan al enkele jaren ter discussie. Zonder ons in deze discussie te willen mengen, mogen we toch wel stellen dat het stoken met hout van oudsher deel uitmaakt van het leven op het platteland. Meer nog, dankzij de houtstook ontstonden de knot- en hakbomen (vroeger hakhoutstoven genoemd), die zo kenmerkend zijn voor onze contreien.

De Brusselse minister Guy Vanhengel, bevoegd voor het Nederlandstalig onderwijs in het hoofdstedelijk gewest, heeft woensdag in basisschool 't Overbeek in Ganshoren de eerste educatieve "klasbakken" ingewijd. Met die minimoestuin moeten de Brusselse leerlingen in contact worden gebracht met het kweken van groenten en fruit.

Wie voldoende ruimte heeft in de tuin en houdt van een overvloedige oogst aan lekkere en gezonde vruchten, moet de aanplant van een kerselaar of kriekelaar in overweging nemen. Zeker nu deze fruitsoorten ook leverbaar zijn als klein blijvende struikvormen of spilbomen.