Pff, ik moet toch effe iets kwijt aan de hele wereld. Wat zijn er toch mensen die kunnen zeiken over de boeren! Dat de boeren alleen maar klagen over het weer.
Maar ik mag met mijn eigen ogen meemaken hoe het leven van een boer er op dit moment uit ziet. Of beter gezegd zijn werk, want meer doen ze op dit moment niet dan werken, werken en nog eens werken. Ja, dan hadden ze een vak moeten leren, zult u denken. Maar dan waren er geen boeren en zonder boeren zou er geen eten zijn en zonder eten zouden de mensen honger krijgen!
24u per dag proberen de boeren, zoals mijn man, al hun grond te beregenen zodat hun producten ‘goed’ blijven. Zodat wij, jij en ik, maar ook het vee, geen hongerig gevoel hoeven te krijgen. Natuurlijk, er zijn duizend-en-één mensen die het slechter hebben dan zij. Maar voor de ‘boer’ merk ik totaal geen begrip.
Mijn lieve vriend, vader van twee geweldige kinderen, kan niet zeggen: “Kom kinderen, we gaan een middagje zwemmen.” In de plaats hiervan is hij zich helemaal kapot aan het werken. Hij vliegt thuis even binnen, schrokt een hap eten naar binnen, omdat er geen tijd is om deftig te eten, geeft de kinderen een kus en een knuffel, en gaat weer even een rondje doen over de akkers.
’s Avonds om 22u zeg ik hem “Tot straks en doe voorzichtig!” Vervolgens stuur ik regelmatig een berichtje om te controleren of er niets met hem gebeurd is. Want hij geeft het zelf aan: de benen trillen en hij heeft geen energie en geen kracht meer. Maar dan toch moet hij nog even de haspels gaan controleren of verzetten.
Zelf kan ik de slaap ook maar moeilijk vatten omdat hij nog niet thuis is of omdat hij juist wel thuis is, maar zelfs dan nog te onrustig is om rustig te slapen omdat de haspel misschien wel stopt of blijft hangen!
Dit is echt geen bericht om zielig te zijn, maar om mensen te laten beseffen dat op dit moment het boerenleven niet over rozen gaat.
Dat er misschien mensen beseffen dat als er aardappelen op het land staan, dat ze er staan zodat ze straks gerooid kunnen worden en verwerkt. We maken het helaas mee dat de mensen ze gewoon zelf uit de grond halen en dan boos worden als we er iets van zeggen (dit is hetzelfde als snoep uit een winkel pikken, strafbaar dus).
Of mensen die zeggen dat er op zondag zoveel fietsers zijn en zich dan afvragen welke idioot de haspel op de weg laat komen,... Nou mensen, dat is die idioot die 7 op 7 bezig is met zijn werk, waardoor je vanavond wel lekker warm eten op je bord hebt liggen.
Dus bij deze: aan alle boeren die zo hard werken voor ons eten: super bedankt, jullie zijn toppers! Jullie verdienen meer dan een beker, medaille of een opgespeld lintje.
