In sommige gevallen is een ondernemer genoodzaakt om slecht nieuws te brengen, zoals het einde van een samenwerking. Men moet deze momenten weten te beheersen en dat is niet eenvoudig.”
Een dergelijke onderneming leiden, maakt het ook noodzakelijk om bedachtzaam de taken te delegeren. “Alles zelf doen is onmogelijk. Ik probeer te delegeren wat mogelijk is. In tegendeel, ik hou zelfs enkele taken voor mij, die een ander niet in staat is om te doen en ik probeer er een oplossing voor te vinden. Mijn rol is om ook permanent op de uitkijk te staan en zo snel mogelijk ieder probleem te ontdekken én het onmiddellijk op te lossen. Daarom is het nuttig om regelmatig een ronde doorheen de gebouwen te doen en met het personeel te spreken. Voorheen deed ik dit wekelijks, maar op de leeftijd van 70 jaar en gezien de omvang van de site, is het niet zo makkelijk meer om dit ritme vol te houden. Ik heb hiernaast een luisterend oor voor wat de klanten mij zeggen. Ik ben altijd van het principe geweest dat het dankzij problemen is dat we vooruit komen. We moeten problemen oplossen en het is dikwijls op deze momenten dat nieuwe ontwikkelingsopportuniteiten zich aandienen…”
Binnen de wereld van landbouwmachinefabrikanten moet onderlijnd worden dat Joskin een familiale groep is en dat familie zeer belangrijk is voor Victor Joskin. “Mijn echtgenoot, Marie-José, is aan mijn zijde sinds de start van mijn professionele activiteiten. Zij was leerkracht en beantwoorde na haar werkuren de telefoon en hield zich bezig met de boekhouding wanneer ik loonwerker was. Vervolgens heeft zij beslist om het onderwijs vaarwel te zeggen om het administratief werk binnen de onderneming op haar te nemen. Ten opzichte van mij heeft zij een heel belangrijke rol, zij is mijn vertrouwenspersoon. Zij is er altijd geweest en heeft mij altijd aangemoedigd of getemperd in mijn beslissingen. Het is duidelijk dat zonder haar, ik niet was waar ik vandaag ben”.
De komst van de drie kinderen van het koppel in de onderneming zijn voor Victor en zijn echtgenoot tevens markante feiten geweest. Ieder van hen behandelt een specifiek domein binnen de groep. Didier ontfermt zich over de productie en de informatica, Vinciane over de administratie en de financiën en Murielle over de communicatie en het personeel.
En de toekomst? Wat zijn de uitdagingen die moeten worden aangepakt in het komende decennium?
“Op technisch vlak, moet geanticipeerd worden op de evolutie van de landbouw en het materiaal. De evoluties hier gebeuren bliksemsnel. Wat de fabricatie van machines betreft, moeten we geïnformeerd blijven van de technologische tendensen die zich bij de tractoren afspelen. Wat dit betreft hebben we het geluk om goede relaties te onderhouden met tractorfabrikanten. Bijkomend zijn we dankzij onze tractorconcessie hier nog extra bevoordeeld.
Hiernaast is het nodig om machines en het gebruik ervan eenvoudiger te maken, hoe technisch complex ze ook zijn. Enkele van hun functies gaan geautomatiseerd moeten worden.
Een ander objectief is om de productiekosten nog verder te reduceren. Dit kan door een nog verder doorgedreven standaardisatie, het aantal benodigde handelingen terug te brengen, het ontwerp van sommige onderdelen te herbekijken, …
Maar, volgens mij zal de grootste uitdaging voor de toekomst zich bevinden op niveau van het personeel. Het wordt moeilijker en moeilijker om kwalitatief, competent en gemotiveerd personeel te vinden. Ik vrees dat deze tendens niet verbeterd in de nabije toekomst. Dit probleem is niet eigen aan de Joskin onderneming, maar raakt de ganse landbouwsector en zelfs de industriële sector in het algemeen. Antwoorden moeten gevonden worden op dit probleem. Mogelijks worden ze gevonden door interne opleidingen, aanschaf van productiemachines of door nog meer de fabricageketting te optimaliseren. We zijn reeds aan het werk om al deze uitdagingen te beantwoorden. Zoals ik net zei, het is door de problemen en de oplossingen die we ervoor vinden, dat we vooruit gaan.”
