Vakantieboerderij De Grote Linde snakt naar opstart

Normaal is het op De Grote Linde een drukte van jewelste: joelende kinderen rijden vrolijk fluitend op gocarts rond, helpen met het voederen van de melkkoeien of luisteren geboeid naar de gedreven ‘juf’ Leen die uitleg geeft over het reilen en zeilen op een melkveebedrijf. Ofwel keuvelen ouders en groepen vrienden gezellig rond een kampvuur, met een frisse dorstlesser en een goed boek op oogafstand. Het leven op vakantieboerderij De Grote Linde is meestal uitgelaten.

Oorverdovende stilte in coronatijden

Een schril contrast met de sfeer die er vandaag heerst: een haast oorverdovende stilte, die totaal anders aanvoelt, maar in coronatijden een verplichting is.

De brede sector van de landbouwverbreding in Vlaanderen snakt met elke vezel naar een veilige heropening. “Het is nog even wachten op het definitieve groen licht. In juli hopen we weer voluit open te zijn”, zeggen Leen Declercq (37) en Koen Gheleyns (37).

Opgegroeid in landbouwersgezin

Het koppel, ouders van de 3 jonge kinderen David (5), Gabriël (3) en Ruth (1), heeft affiniteit met landbouw. “Mijn middelste broer baat nu het vleesveebedrijf in Wingene uit, waar ik ben opgegroeid”, zegt Koen.

“Na de schooltijd en in het weekend hielp ik thuis op het bedrijf. Ik was echter niet van plan om zelf te gaan boeren.”

Koen studeerde in Gent en Kortrijk af als industrieel ingenieur elektromechanica, en werkt momenteel vier vijfde buitenshuis in IN-Tec in Roeselare.

IN-Tec biedt bouwpromotoren, KMO’s, industrie en particulieren totaalprojecten aan op vlak van elektriciteit, verwarming, sanitair en ventilatie. “Een heel afwisselende job, netjes verdeeld tussen bureau en werven. Ik werkte al buitenshuis toen ik Leen leerde kennen.”

Ook Leen is een trots kind uit een landbouwersgezin. Zelf studeerde ze af als onderwijzeres en behaalde daarna een master in de educatieve studies (pedagogie). Ze gaf meerdere jaren deeltijds les. Leen bleef na de geboorte van haar eerste kind thuis.

Specialisatie melkvee

Intussen werd een pachthoeve aangekocht. “Gelukkig hebben we ook vandaag nog heel wat steun van onze ouders”, zeggen Leen en Koen. “Anders zouden we het niet redden natuurlijk: melkveehouderij, hoevetoerisme, landbouweducatie én de job als ingenieur.”

Het landbouwbedrijf is gespecialiseerd in melkvee, met in totaal 150 runderen (met inbegrip van jongvee). “We hebben nu ook een melkrobot, wat ons heel wat tijdswinst oplevert. Zeker voor wie nog buitenshuis werkt of op de gewaardeerde hulp van buitenaf moet rekenen, is zo’n robot een zegen. Het komt er voor ons op aan om alles zo goed mogelijk te doen in zo weinig tijd. Hoe automatischer de bedrijfsvoering, hoe gemakkelijker voor ons. Pas op, ik heb wel een goede band met de koeien, we geven ze bijvoorbeeld ook allemaal een naam. En net door met een robot te werken, kan je er bijvoorbeeld op andere vlakken meer mee bezig zijn, zodat het rendement van je bedrijf wel stijgt.”

Focus op vruchtbaarheid

Koen voelt zich nu wel meer ingenieur dan boer. “Die combinatie maakt het voor ons juist interessant. Het biedt alleszins veel afwisseling. En omdat we niet alleen afhankelijk zijn van onze melkveetak is de zuivelprijs bijvoorbeeld een minder groot probleem waar we wakker van liggen. Het houdt ons uiteraard wel bezig, maar we zijn hier met veel dingen tegelijk aan de slag”, aldus Koen.

Op technisch vlak is Koen goed op de hoogte. Leen heeft dan weer meer kennis van andere aandachtspunten, zoals het voederrantsoen en zo. “Er wordt nu al hard aan gewerkt omdat we weten dat het resultaat oplevert, maar het kan misschien op het vlak van preventie nog wat beter.”

Zo werden de voorbije jaren al flinke stappen vooruit gezet. Via tochtdetectie en een goede vruchtbaarheidsbegeleiding maakte de vruchtbaarheid op melkveebedrijf De Grote Linde grote sprongen voorwaarts. Zo worden de bronstige koeien opgespoord via de sensor van de melkrobot. “Je mist minder bronstige koeien, wat zeker op ons bedrijf ook een groot voordeel is.”

“We streven naar een gezonde, middelgrote koe met stevig beenwerk en een mooi opgehangen uier die veel jaren kan meedraaien. De tussenkalftijd ligt op iets meer dan 400 dagen.”

Grondige melkanalyse

Veel aandacht op het bedrijf gaat ook naar de analyse van de melk. “Aan de hand daarvan wordt het voederrantsoen bijgestuurd, worden problemen opgespoord en aangepakt. We vinden 60 melkkoeien ideaal in onze bedrijfsvoering en zijn niet van plan om uit te breiden.”

Het voederrantsoen bestaat onder meer uit gras, maïs, gerst, melknoten, eiwitkernen en energiekern. “Nee, we hebben geen mengvoederwagen. Dat is hier geen optie. Ik zou meer werk hebben door zo’n mengvoederwagen in te zetten, dan zonder. Ik zie de meerwaarde voor ons vandaag niet. Als ik meer tijd zou hebben, zou ik die misschien wel gebruiken. Uiteindelijk voel je de finetuning nog het best zelf.” Het bedrijf haalt vandaag gemiddeld 30 l per koe, of 9.000 l, met 4,1 à 4,2  % vet en 3,6 % eiwit.

Mama, gastvrouw

en onderwijzeres

Leen is dan weer naast mama, ook gastvrouw én onderwijzeres. “Op drukke dagen hebben we ook de hulp van een poetsploeg en jobstudenten in de zomervakantie. Ik geef nu geen les in de klas, maar soms op de boerderij. Als je anderen blij kunt maken, word je ook gelukkig. Voor een stuk komt dat werk overeen met vroeger, hoewel het in een school nog anders is. Je werkt meer in een team, je werkt ook aan beleid. Ik mis mijn onderwijsjob wel, die school van vroeger.”

Maar er zijn de gemaakte keuzes. “Die combinatie maakt het zo boeiend. We kijken nu uit naar de heropstart van ons vakantietoerisme. In juli zullen we weer met enkele aanpassingen voluit kunnen draaien. We zullen bijvoorbeeld de kinderen van boerderijkamp meer rond de stal laten spelen, zodat rond de vakantiewoningen zelf meer rust voor de mensen gecreëerd wordt voor de mensen die er logeren. Wie hier komt, komt niet alleen voor de beleving, maar ook voor de rust, en heeft ook recht op privacy.”

Door de coronacrisis is Leen nu nog meer moeder. “We hebben meer tijd met de kinderen doorgebracht. Ook rond opvoeding gewerkt, dat is echt mijn ding. We hebben heel veel klusjes gedaan: in de vakantiehuizen, op de boerderij... Van de nood een deugd gemaakt om dingen te doen. We maken er het beste van.”

Corona en toerisme

De coronacrisis betekent uiteraard een groot inkomensverlies, maar door de spreiding van de inkomsten over de verschillende takken en jobs is de toestand nog onder controle. “We krijgen ook een tegemoetkoming. Dat dekt natuurlijk lang niet alles, maar er zijn andere sectoren die het nog veel harder en zwaarder hebben. We kijken vooruit de dag dat het hier weer bruist van het leven op het platteland. Hier draait alles rond beleving, ook voor de kinderen: eten geven, koeien borstelen, melk geven, koeien in de weide gaan halen... en daarnaast nog heel wat educatie.”

Biologisch in toekomst?

Leen volgde bij Landwijzer een opleiding om later eventueel naar een biologische melkveehouderij over te schakelen. “We hebben daarom ook grasklaver gezet. Het is echter eenvoudiger om als biobedrijf op te starten dan in transitie te zijn. Zonnepanelen, opvangen regenwater, duurzaamheid... We zijn daar wel heel bewust mee bezig. In de mate van het mogelijke. Want tussen droom en daad staan vaak verschillende hinderpalen.”Er zijn ook andere bekommernissen. “Wie als gangbare landbouwer iets nodig heeft, vindt het onmiddellijk op de markt. Voor biologische landbouw is dat wat moeilijker. Je zit vandaag nog als bio te veel in een niche. We denken er ernstig over na, maar niet overhaast. Duurzaamheid is op alle vlakken zeker een belangrijk uithangbord.”

Daarnaast zet Leen de landbouw op een positieve manier extra in de kijker. “Ik nam deel aan de verkiezing van Schoonste Boerin, schrijf een column voor FERM... Je komt in een andere wereld terecht, en dat is ook plezierig. We proberen nu nog meer keuzes te maken waarin ons gezin eerst komt. Je kunt altijd bezig zijn. Het gezin staat nu voorop, maar ook de persoonlijke ontwikkeling, op welk vlak dan ook.”

Lieven Vancoillie