De landbouw staat nu voor een revolutie die veel minder zichtbaar is: de opkomst van geavanceerde informatie- en communicatietechnologie. Het vermogen om data over met name bodem, gewas en dieren te verzamelen, transporteren en te analyseren is door nieuwe technologie de afgelopen decennia enorm toegenomen.
De mogelijkheden zijn divers en enorm. Lichte, autonome robots en drones kunnen het veldwerk op termijn overnemen. Productiemiddelen kunnen veel preciezer, tot op plant- of dierniveau, worden toegepast. De technologie verlaagt de kosten die de landbouwer maakt, maar betekent ook winst voor het milieu en dus de maatschappij in bredere zin. In combinatie met genoomonderzoek en bio-raffinage zal digitalisering de recente landbouwpraktijk ruw doen lijken.
Voorbij het boerenerf gedacht kan de technologie ook de verwerking en distributie helpen om strakke voorraden aan te houden en gepersonaliseerde voeding aan te bieden. De technologie kan dus een beter inkomen voor de landbouwer bieden en de maatschappelijke acceptatie bevorderen.
Daarbij is de controle over de data cruciaal, zoals ook bleek tijdens de recente onthullingen over Facebook.
Het initiatief (p.17) van diverse partijen in de Vlaamse landbouw om samen te werken aan één datahub, een elektronische snelweg waaraan applicaties kunnen worden gehangen, verdient lof. Mits goed opgezet, voorkomt de datahub dat een wirwar aan systemen wordt gehanteerd en dat derden op ongeoorloofde wijze met de gegevens van de boer aan de haal gaan.
