Mercosur is een douane-unie tussen Brazilië, Argentinië, Uruguay, Paraguay en Venezuela en vertegenwoordigt een markt van 268 miljoen mensen.
“Het is onze plicht”, verklaarde minister van Buitenlandse Zaken Augusto Silva op 7 januari aan journalisten in Lissabon. “Wij hebben onze vrienden uit Brazilië, Argentinië, Uruguay en Paraguay gezegd dat wij, na 2 decennia van onderhandelingen, klaar waren om een akkoord te sluiten.”
De Europese Unie en Mercosur bereikten in juni 2019 een akkoord dat de grootste vrijhandelszone ter wereld moet creëren, maar de ratificatie van het verdrag loopt niet van een leien dakje. Met name de ontbossing van het Amazonewoud baart steeds meer lidstaten zorgen. Duitsland en Frankrijk hebben hun hakken in het zand gezet, en ook in België is er protest tegen het akkoord.
De regeringen van Oostenrijk, Bulgarije, Roemenië, Slowakije en Luxemburg lieten in november nog hun stem horen. Deze landen vinden dat er te grote concurrentienadelen zijn voor de Europese agrarische sector. De 5 landen, onder aanvoering van Oostenrijk, vrezen voor oneerlijke concurrentie voor Europese boeren. De Zuid-Amerikaanse landen hebben veel minder hoge eisen op het gebied van natuur, dierenwelzijn en klimaat.
Portugal wil groen licht
Portugal, dat de komende 6 maanden de Europese ministerraden leidt, wil niettemin vasthouden aan het vrijhandelsverdrag. Volgens Silva respecteert het akkoord de ‘basisvereisten’ op vlak van de rechten van werknemers, milieubescherming en eerlijke concurrentie en zal Portugal de andere lidstaten proberen overtuigen om het licht op groen te zetten. Eerder had ook premier Antonio Costa tegenover de pers gehamerd op het belang van het akkoord met Mercosur. “We moeten open blijven tegenover de rest van de wereld”, zei de centrumlinkse politicus in Lissabon. “We mogen strategische autonomie niet verwarren met protectionisme.”
