De heer De Vliegher wijst erop dat één van de vijanden van het covergistingsproces zand is. Dat kan problemen geven bij het aanbieden van plantenresten van korrelmaïs. “Vroeger kwam na het dorsen de rest van het materiaal op de bodem terecht, waar het moest verzameld worden. Dat zorgde voor een teveel aan zand. Nu gaat de restplant direct op de kar. Dat is een hele verbetering.” Verder geldt ook dat hoe meer restmateriaal je probeert te recupereren, hoe meer zand erin te vinden is.
In tegenstelling tot korte omloophout en koolzaad kan de restplantfractie van korrelmaïs doorgaans niet op het landbouwbedrijf zelf worden omgezet in energie. De belangen van de landbouwer en de vergister zijn vaak tegengesteld. De eerste kiest voor korrelopbrengst, tijdige afrijping en opbrengstzekerheid, de tweede focust op de restfractie. “Uiteindelijk is het de landbouwer die beslist”, besluit de heer De Vliegher.
