Tijdens de ‘Fipronilcrisis’ vibreerde de tremolo van sommige politieke dramaqueencollega’s alsof er tienduizenden doden te betreuren waren. Geen kip werd ziek. Met uitzondering van een handvol kwekers die aan de antidepressiva gingen.
Opnieuw wordt nu een voorspelbare show opgevoerd. Opnieuw wordt de boodschapper vermoord. Terwijl de hoofdschuldige een ordinaire fraudeur is, lijkt het hier alsof onze hele voedselveiligheid op de schop moet. Het FAVV en/of z’n topman moet hangen…Quod non! Alleen wordt het erg moeilijk om staande te blijven, in een wereld van politieke profilering en aandachttrekkerij op de kap tientallen ambtenaren en keurders die elke dag hun verdomde best doen. Op de kap ook van tientallen bonafide hardwerkende familiebedrijven.
Als er een gerechtelijk onderzoek gaande is, kan men alleen maar rekening houden met het geheim van het onderzoek, zeker wanneer nergens gevaar voor de volksgezondheid kan aangetoond worden. Zoals Min. De Block duidelijk aangeeft, in rustige termen, in de weinige passages mét medisch correcte inhoud, die ik als volksvertegenwoordigende medicus alleen maar kan beamen. Diepgevroren vlees staat stil in de tijd: geen bacteriële groei, geen rotting, hoogstens een kleurverandering, en een friktie van bepaalde eiwitvezels. Wat natuurlijk geen platte fraude goed praat.
De toon en de inhoud van sommige parlementaire interventies kondigen nu de apocalyps aan. We horen zelfs bedreigingen aan het adres van instanties die elke dag fraude en bedrog opsporen en ook af en toe blootleggen. Alsof de BBI aan het kruis wordt genageld bij een geslaagde opsporing van grootschalige belastingsfraude…
De omgekeerde wereld?
Geen enkele wet, geen enkele controle is bestand tegen de inventiviteit van onze frauderende medemens… weinig politici zijn blijkbaar bestand tegen het gevoel om mee ‘brand’ te moeten roepen, om een graantje mee te pikken van de persaandacht die hier vandaag kan vastgesteld worden.
De vrije markt kent z’n gaven en z’n gebreken. De autocontroles binnen de voedingsindustrie ook. Eén ding is zeker: de markt straft de bedriegers. Ze zullen het geweten hebben. De collaterale schade echter die nu aangericht wordt door de roepers in pers en parlement zal helaas vele malen groter zijn.
Misschien moeten we ‘ns kijken hoe onze Noorderburen reageren als er dit soort fraude wordt aangetoond? Het wordt daar muisstil, de schade wordt in stilte geruimd, de schuldigen opgespoord, en … de export met alle middelen gevrijwaard…
Zouden we dan echt ‘domme Belgen’ zijn?
Jan Vercammen, cardioloog, volksvertegenwoordiger voor
N-VA
