Uit de antwoorden die volgden leidt Talpe af dat onze toekomst ligt in het ontwikkelen van een alternatieve eiwitstrategie. “Vlaanderen is daar al zowat 15 jaar mee bezig. De cijfers tonen aan dat die strategie haar vruchten afwerpt. Zo is het Vlaamse areaal aan alternatieve eiwitgewassen voor menselijke consumptie en dierenvoeder op 10 jaar tijd (2011-2020) bijna verdrievoudigd, van 10.404 ha naar 27.758 ha.”
Areaal soja x2
“De ontwikkeling van soja laat nog wat op zich wachten, al is het areaal op 2 jaar tijd wel verdubbeld van 47 ha in 2018 naar 90 in 2020. Alleen is de gemiddelde opbrengst per hectare in 2020 gezakt tot 1,9 ton per ha tegenover 2,4 ton per ha in 2018. Dat blijft het zwakke punt in onze sojateelt. Daartegenover staat dat er met die teelt nog geen 10 jaar wordt geëxperimenteerd in Vlaanderen. Inmiddels heeft het Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO) wel 2 eigen sojasoorten voor Vlaamse bodem ontwikkeld, die ook door Europa werden goedgekeurd en erkend. Dit biedt goede hoop voor de evolutie van de opbrengst per ha”, besluit Talpe.
Insecten
Het liberale parlementslid voegt toe: “De Vlaamse productie van insecten blijft beperkt. We kennen een tiental producenten van insecten, waarvan slechts 2 voor humane consumptie. Hier liggen dus nog heel wat mogelijkheden. Inmiddels heeft Europa ook haar regelgeving aangepast en is het toegestaan om insecten te verwerken in veevoeder.”
