Op 5 maart wordt de betoging in Brussel aangekondigd. In De Drietand gebeurt dat enkel met een prentje van een drietand en ‘Brussel 23 maart’, zonder meer.
In het regionale ABS-blad wordt wel al de slogan ‘niemand op de velden, iedereen naar Brussel’ vermeld, en dat er naar daar gegaan wordt om het eisenprogramma van de boeren te verdedigen.
Op 12 en 19 maart volgt dan in De Drietand meer verduidelijking over de oproep om naar Brussel te gaan. Opvallend is dat op 19 maart nog gezegd wordt dat het een ‘machtige demonstratie’ zal worden, met ‘eindeloze rijen tractoren’.
Tractoren werden echter verboden in Brussel, blijkt uit een brief aan Paul Marck van 12 maart. Werd er tussen BB en ABS hierover (nog) niet gecommuniceerd, of trok men zich bij het ABS niets aan van deze maatregel? Of zijn er op de wegen naar Brussel acties met tractoren geweest?
Na de betoging wordt net als in de andere landbouwtijdschriften de schade wat naar de achtergrond geplaatst, en er wordt gesproken over een indrukwekkende betoging, die een uitzonderlijk succes is geweest. Net als in Landbouwleven, wordt aangehaald dat het eigenlijk wel te verwachten was dat het uit de hand zou lopen met zo’n massa mensen. De ‘pretentieuze Brusselaar’ speelt daarbij ook een rol volgens De Drietand.
In het regionale ABS-blad wordt sterke taal gebruikt en spreekt men van een ‘opstand van de slaven’. Over de schade wordt daar geschreven, dat het niet goed te keuren is, maar ook: “Het is gebeurd en daarmee basta!” De verantwoordelijkheid voor de betoging en de schade wordt door De Drietand niet gelegd bij de boeren, maar bij de EEG-ministers, de regering en de landbouworganisaties. De nationale regeringen en de landbouworganisaties worden er door ABS van beschuldigd alle schuld op Mansholt te willen schuiven.