Het Verenigd Koninkrijk mag sinds haar vertrek uit de EU weer zelfstandig handelsbeleid maken. De regering van Boris Johnson wil voor 2021 een nieuw landbouwsysteem invoeren. Tot nu toe heeft het Verenigd Koninkrijk de bestaande, strenge wetgeving op EU-niveau overgenomen. Ook worden de betalingen zoals die anders uit het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid voortkomen, vooralsnog gegarandeerd.
Maar dit kan met het nieuwe systeem veranderen. Bovendien wil het land ook handelsovereenkomsten sluiten met landen van het Gemenebest, maar ook met onder meer de VS. De handelsminister Liz Truss heeft aangekondigd dat men de kwaliteit en veiligheid van import-voedsel zal bewaken. Ook belooft ze een beoordelingscommissie met handels- en landbouwspecialisten.
Edoch, deze commissie krijgt slechts een adviserende rol toebedeeld, merkt SBF op. Met name een handelsdeal met de VS is voor hen onbespreekbaar. Ze wijzen op Amerikaanse kip die geschoond zou zijn met chloor en rundvlees van dieren die met groeihormonen zijn opgegroeid. Overigens is het eerste geen gangbare praktijk in de VS meer, en exporteert de VS alleen hormoonvrij rundvlees naar bijv. de EU en Japan.
Als lid van de EU wisten de boeren zich verzekerd van een bepaalde mate van bescherming. In grote handelsdeals matigden bijvoorbeeld de Fransen, Italianen en Oostenrijkers vaak de ambitie van de Europese Commissie om ook de landbouwmarkt vergaand te openen. Juist de protectionistische reflex in sommige lidstaten van de EU zat een deel van de ‘brexiteers’ dwars; ze pleitten voor een liberaler economisch beleid.
Daarbij is vaak voedsel genoemd. Het Verenigd Koninkrijk is een netto-importeur van voedsel. Het voedsel zou goedkoper kunnen zijn, beargumenteerde men, als het Verenigd Koninkrijk “verlost” was van de landbouwlobby in bepaalde meer op landbouw gerichte lidstaten. Tegelijk stelde het brexit-kamp dat door het ‘wegbezuinigen’ van het EU-lidmaatschap (het land was netto-betaler, red) meer geld aan landbouwsteun kan worden gegeven.
