Startpagina Economie

Ontbossingszorgen bedreigen Braziliaanse export naar EU

Brazilië kan door zorgen over ontbossing in de toekomst mogelijk veel minder rundvlees en soja exporteren naar de EU. Dat blijkt uit een rapport dat is verschenen in het tijdschrift Science. Volgens de studie zal de EU binnen en buiten een handelsdeal met het Zuid-Amerikaanse handelsblok Mercosur strengere importeisen stellen. Nu al bestaan certificeringssystemen, maar die werken volgens de onderzoekers niet goed genoeg.

Leestijd : 2 min

Dat meldt persbureau Bloomberg. China zou het voorbeeld van de EU kunnen volgen, aldus de groep auteurs achter het artikel. Het gaat om onderzoekers van onder meer de Federale universiteit van Minas Gerais in Brazilië zelf, maar ook onder meer om de op landbouwgebied sterke University of Wisconsin en KU Leuven. In het artikel staat dat de Europese aankoop van Braziliaanse soja tussen 2009 en 2017 fors heeft bijgedragen aan de ontbossing.

Het gaat dan om ruim 58 miljoen ton CO2-equivalent die verloren ging door legale en illegale ontbossing in en rond het Amazone-woud en de savanne-achtige Cerrado. Overigens is ontbossing beperkt tot een kleine groep bedrijven. Volgens de studie zorgt overigens amper 2% van de Braziliaanse boerenbedrijven voor 62% van de ontbossing. In de praktijk kapt men waardevol houdt, om het vervolgens plat te branden. Eerst laat men vaak vee grazen, om daarna soja te telen.

Brazilië is lid van Mercosur. De Europese Commissie kwam tot een politiek akkoord met Mercosur over een handelsdeal. Als deze overeenkomst doorgang vindt, zal de EU normaal gezien meer vlees en soja kopen, met dus meer ontbossing tot gevolg. Sowieso zal de EU al snel meer Braziliaans product kopen, omdat Amerikaanse leveringen in de toekomst vaker naar China gaan. Althans, wanneer de VS en China de handelsoorlog duurzaam beëindigen.

Tegelijk neemt in de EU de zorg over ontbossing toe, met als gevolg mogelijk dwingende afspraken. Het moratorium op het kopen van soja uit gebieden waar recent bomen zijn geveld, zou daarom uitgebreid kunnen worden. Tot nu toe vooral gewerkt met private certificeringssystemen, merken de onderzoekers op. Maar dit is duur en weinig transparant en omvatten maar een beperkt deel van de boerderijen – namelijk zij die meewerken binnen zo’n systeem. Daarnaast zou een versterkt landelijk en openbaar monitoringssysteem moeten worden ontwikkeld, vinden de auteurs.

Jan Cees Bron

Lees ook in Economie

Meer artikelen bekijken