Stikstofplannen zijn nationale keuze
Stikstofplannen zijn nationale keuze en besluitvorming gaf de Europese Commissie eerder deze week aan, na een emotionele vergadering op 13 juni van de Europese parlementariërs in de landbouwcommissie.
De Nederlandse Annie Schreijer, EU-parlementslid, is naar eigen zeggen enorm geraakt door wat in Nederland veehouders dreigt aangedaan te worden onder wat ze noemt ‘het mom van stikstofreductie’. Volgens de plannen van de Nederlandse overheid, die op 10 juni bekend raakten, moet er tegen 2030 afhankelijk van het gebied: 50, 70 of nog 90% stikstofreductie zijn.
Ze hekelt het feit dat landbouwgronden door de groene politiek crashen in waarde. “Natuurorganisaties en provinciale landschappen, zijn er op uit om deze in handen te krijgen.” Afgelopen zaterdag (11 juni) ging Annie Schreijer naar de kerk en was gepakt door een uitspraak van de pastoor aldaar. Die gaf aan dat: “het niet waar kan zijn wat de politiek doet met onze boeren.”
Berekeningsmodellen
Annie Schreijer verwees verder naar berekeningsmodellen die Spanje, Frankrijk, Duitsland niet gebruiken, sommige landen kennen zelfs geen stikstofproblematiek. “Moeten niet alle Europese landen dezelfde berekeningsmodellen gebruiken, want er is toch een gelijk speelveld”, vroeg ze in de commissie. Dit gevolgd door de vraag: “wat moet nu echt van Europa?”.
Het antwoord dat hierop kwam van Tassos Haniotis (EU-commissievertegenwoordiger), luidt dat stikstofplannen een nationale keuze en nationale besluitvorming is waarbij er een zekere mate van flexibiliteit is. Hier onmiddellijk aan toegevoegd dat harde, geverifieerde data en metingen nodig zijn voorafgaand het beleid wordt uitgestippeld.
Wat het gelijk speelveld betreft, antwoordde hij dat niet alle landen in dezelfde situatie zitten. “Dat duurt misschien nog jaren. Alle factoren moeten in het verhaal meegenomen worden zowel op micro- als macroniveau.”
Stop polarisatie
Nog volgens de Europese Commissie moet er gestopt worden met de polarisatie tussen duurzaamheid en productiviteit. Ze geven aan hierom nadrukkelijk in te zetten op technologie, innovatie, duurzaamheid. Maar ook om voedselproductie door onze boeren te behouden. “Er is flexibiliteit voor lidstaten binnen het Europese juridische kader om te kiezen voor de ene of andere soort maatregelen”, klonk het nog.
