Bois Seigneur Holstein:de Europese lijn van Comestar Laurie Sheik
In de jaren ’80 nemen Annie en Eddy Pussemier uit het Waals-Brabantse Ophain-Bois-Seigneur-Isaac, het familiaal landbouwbedrijf over. Onder impuls van andere veefokkers besluiten ze om er een Holstein bedrijf van te maken. De melkveehouderij bood in die jaren immers een regelmatiger inkomen. Eddy is van bij de aanvang sterk geïnteresseerd in de zuivere rasfokkerij en koopt een lot van 25 drachtige vaarzen in Wallonië.
Eliteveiling in Canada
In 1989 meldt de zoon van een bevriende fokker, die op stage is in het Canadese fokkerijbedrijf Comestar, dat er een eliteveiling zou gehouden worden. Eddy, zijn buurman en nog een derde veefokker besluiten om ter plaatse te gaan en om eventueel één van de uitzonderlijke dieren aan te kopen. Het potentieel van Comestar Laurie Sheik springt hen in het oog en ze kopen het dier met hun drieën aan. Jammer genoeg mag Comestar Laurie Sheik om sanitaire redenen het Canadese grondgebied niet verlaten. Het bedrijf Comestar behoudt daarom aandelen van de koe en alle uitvoerbare embyro’s komen naar België. “Comestar Laurie Sheik heeft een grote invloed gehad op wereldvlak. Ze werd eerste koe van het jaar bekroond in Canada in 1995 en heeft zeer goede afstammelingen voortgebracht, zowel in vrouwelijke als in mannelijke lijn. Canada heeft vooral de mannelijke lijn gebruikt en tal van haar stierkalveren zijn terechtgekomen in KI-centra. In België hebben we vooral de vrouwelijke lijn gebruikt. Comestar Laurie Sheik werd zeer veel gevraagd voor embryo’s en dat heeft onze fokkerij werkelijk gelanceerd. Wij hebben zelf vijf eigen dochters van Laurie Sheik op het bedrijf gehad en op dit ogenblik stamt nog 60 % van onze kudde af van die koe”, zo legt Jonas Pussemier uit.
Een uithangbord
In 1996 werd Black Laure de Bois Seigneur, dochter van Blackstar op Laurie Sheik, het uithangbord van de fokkerij Pussemier. Black Laure werd grote nationale kampioene op Agribex, waar ze moest kampen tegen haar eigen dochter. “Deze familie leverde een zeer goed beenwerk en een goed kruis. Deze eigenschappen waren werkelijk verankerd in de genen en wij moesten dus werken op de andere parameters. Wij maken er nog steeds gebruik van, want ze is nog steeds niet voorbijgestreefd. Het is nog altijd zij die ons goede resultaten oplevert op de prijskampen”, zo verduidelijkt Jonas.
“Wij zijn zowat op het goede ogenblik gekomen. De tijd van Laurie Sheik was embryotransplantatie nog een nieuwe techniek. Vandaag is dat veel meer ingeburgerd en staat het voor iedereen ter beschikking. Wij hebben nagenoeg geen vragen meer in die richting en bovendien zijn we van oordeel dat elke koe het recht heeft om haar dochter in onze kudde te krijgen. We werken enkel door inseminatie en dat laat ons toe de genetica te variëren en om zeer goede stieren te zoeken overal in de wereld”, zo vervolgt hij.
Rendabele koeien
Na enkele jaren buiten het bedrijf gewerkt te hebben, heeft Jonas besloten om in het bedrijf van zijn ouders te komen werken. Binnenkort zal hij daar het gezelschap krijgen van zijn broer Bruno.
Met zijn komst in het bedrijf werd ook de infrastructuur vernieuwd. “Ik wou iets van mij in het bedrijf brengen. De stal was iets te klein voor het aantal dieren, we molken meer koeien dan voorzien en de ligplaatsen van de koeien waren iets te klein. Ik heb daarom besloten om dat alles te moderniseren. Onze generatie moet nieuwe uitdagingen aangaan en de melkrobot kon mij daarbij helpen. De technologie staat op punt en de robot kon mij meer flexibiliteit opleveren. Maar om die te plaatsen moest de oude stal vergroot worden. Daarom hebben we beslist om een nieuwe stal te bouwen die meer comfort bood aan de koeien en ook aan ons zelf. Vandaag zijn we zeer tevreden over deze aanpassing. Eén jaar na de ingebruikname hebben we geen enkel negatief punt te noteren. Onze gemiddelde dagelijkse productie is gestegen van 32 naar 38 liter per koe omdat onze koeien gemiddeld 2,7 maal per dag worden gemolken, maar ook dankzij de individuele voeding van de koeien via de robot en de beschikbare plaats in de stal. De koeien in eerste lactatie kunnen ten volle hun potentieel tot uiting brengen. Uierontstekingen komen ook hoe langer hoe zeldzamer voor. Onze stal is comfortabel en ik ben ervan overtuigd dat dit een positieve weerslag zal hebben op de langleefbaarheid van onze koeien. We melken nu 61 koeien en daarvan zijn er 12 met vijf of meer lactaties. Wanneer men weet dat een koe slechts rendabel is vanaf anderhalve lactatie, dan weet men onmiddellijk hoe belangrijk langleefbaarheid van de koeien is.”
De familie Pussemier valoriseert 10 % van de op het bedrijf geproduceerde melk in rechtstreekse verkoop onder de vorm van kaas, yoghurt, ijs of via de distributie van verse melk. “Men vraagt mij vaak waarom we geen twee robots geïnstalleerd hebben. Maar we willen niet méér melken. Als wij nog iets willen uitbreiden, dan zal het de rechtstreekse verkoop zijn. Vandaag ken ik elk van mij koeien. Twee robots, dat is tweemaal meer koeien te melken en ik zou er niet dezelfde passie kunnen in leggen. Mijn dada is de genetica. Ik sta elke dag op met de wil om beter te doen en nieuwe uitdagingen aan te gaan. Melk produceren louter om melk te produceren volstaat voor mij niet. Ik moet meer hebben. Maar uiteraard is alles aan elkaar gebonden. De prijskampen zijn magnifiek, maar uiteraard moet al de rest volgen. En bovendien zal de komst van mijn broer een nieuwe troef opleveren”, aldus Jonas.
