Sojaschroot in bioleghennenvoeder is vervangbaar door ingekuilde veldbonen en granen
Het inkuilen van mengteelten van veldbonen en granen zorgt ervoor dat deze aangewend kunnen worden als lokaal geproduceerde alternatieve eiwitbron in bioleghennenvoeder. Dat kon besloten worden uit het recent afgelopen Kuileg-project.
Het Kuileg-project liep 3 jaar en werd gefinancierd door het Vlaams departement Landbouw en Visserij. Partners Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO), Inagro en Proefhoeve Bottelare (HoGent-UGent) zochten en vonden een lokaal alternatief voor sojaschroot in bio-leghennenvoeder.
Zijn veldbonen geschikt?
In hun zoektocht naar lokale alternatieve eiwitbronnen kwam het onderzoeksconsortium al gauw terecht bij veldbonen. Deze zijn eiwitrijk. Ze bevatten echter ook veel antinutritionele factoren (ANF), zoals vicine en convicine, waardoor ze intoxicatie kunnen veroorzaken bij leghennen. Een bijkomend probleem in de biologische sector is dat het aantal toegelaten verwerkingsmethodes beperkter is dan in de reguliere sector. Inkuilen als verwerkingstechniek behoort echter wel tot de mogelijkheden.
In het Kuileg-project werd dan ook een antwoord gezocht op 2 centrale onderzoeksvragen, namelijk ‘In welke mate wordt het gehalte aan ANF gereduceerd bij het inkuilen van veldbonen?’ en ‘Is het haalbaar om lokaal geteelde mengteelten van veldbonen en granen in te zetten als alternatieve eiwitbron voor kippen?’
Succesvolle proeven
Uit een eerste proef waarbij verschillende types mengteelten (veldbonen in combinatie met granen) werden ingezaaid, bleek het inkuilen effectief een succesvolle techniek te zijn om de aanwezige ANF te reduceren. Vooral de vicinegehaltes daalden spectaculair, soms zelfs met meer dan de helft, tot zelfs bijna 90% bij de winterveldboonvariëteit Axel. Daarnaast bleef de nutritionele waarde (ruw eiwit, ruw vet en ruwe celstof) van de kuil nog steeds goed. Door deze veelbelovende resultaten werd ook een prestatie- en een verteringsproef bij leghennen uitgevoerd aan het ILVO. Daarbij werd het aandeel sojaschroot in het voeder (zoveel mogelijk) vervangen door (ingekuilde) veldbonen of een ingekuilde mengteelt van veldbonen en granen.
In de prestatieproef werden geen significante verschillen gevonden tussen de verschillende voeders voor wat betreft prestaties (legpercentage, eigewicht, eimassa, voederopname en voederconversie) en eikwaliteit (schaaldikte, breuksterkte, dooierkleur en Haugh Unit). De verteerbaarheid bleek beter bij de ingekuilde mengteelten in vergelijking met de droge veldbonen. Mogelijk zorgt het inkuilproces voor een verbeterde eiwitbeschikbaarheid.
Uit deze proeven kan besloten worden dat het mogelijk moet zijn om sojaschroot in een bioleghennenvoeder te vervangen door een ingekuilde mengteelt van veldbonen en granen.
Vervolgproject opgestart
Eind 2020 werd een vervolgproject opgestart, namelijk Optipluim. In dit LA-project zullen dezelfde partners de meest optimale teelt van vlinderbloemige gewassen voor pluimveevoeding bepalen. Er wordt gefocust op het telen van veldbonen en erwten, in combinatie met gerst, tarwe of triticale. Het doel hierbij is om een maximale eiwitopbrengst te bekomen.
Naast inkuilen zullen ook andere verwerkingsmethodes, zoals toasten en extruderen (ook toegelaten in de biologische sector), worden onderzocht. In het kader van dit project zullen proeven plaatsvinden bij zowel biologische als conventionele leghennen en vleeskuikens. Ook een haalbaarheidsstudie vanuit economisch en milieukundig standpunt staat op het programma.
