Edito: Wie zoet is, krijgt de roe
Op de wereldmarkt doet suiker het niet best. De prijs is extreem laag. Op wereldniveau is er een overschot, terwijl de consumptie daalt. Dat de Belgische voedingsindustrie verder inzet op minder toegevoegde suiker maakt het er niet beter op. Wat nu?
Minister van Volksgezondheid Maggie De Block, voedingsfederatie Fevia en distributievereniging Comeos vieren samen het succes van hun Convenant Evenwichtige Voeding. De belangrijkste verwezenlijking is een verlaging van het suikergehalte in productcategorieën als zuivel (-3,8 %) en ontbijtgranen (-5,8 %). Niet heel ambitieus, vindt Test Aankoop, maar toch.
De Block verwijst naar het verhoogde gezondheidsbewustzijn van de huidige consument, een verschijnsel dat ook de zuivel- en vleessector parten speelt. Hoeveel haar initiatief precies bijdraagt aan de verminderde vraag naar suiker kan niemand zeggen, maar beter wordt de situatie voor bietentelers er niet van. Welke mogelijkheden hebben zij?
Ten eerste kunnen ze niets doen, en zoet hun suikerbieten blijven leveren. In Brazilië zijn sinds 2008 al 80 suikerfabrieken failliet gegaan. Verder stimuleert het land, net als Thailand en India, de directe productie van bio-ethanol uit suikerriet. Het zou best kunnen dat de situatie zichzelf oplost binnen enkele jaren en ze opnieuw een hogere prijs krijgen. Maar erg waarschijnlijk is het niet.
Een aantal Belgische boeren startten zelf een suikercoöperatie op. Samen stampen ze in Seneffe een suikerfabriek uit de grond. Zij zullen, na heel wat investeringen, een hoger deel van die (hopelijk minder) lage suikerprijs krijgen. Een onzekere beloning voor een ‘stoutere’ stap.
Ze zouden ook suikervervangers kunnen gaan telen: cichorei, of stevia. De meeste weggelaten suiker compenseert de voedingsindustrie echter niet. Inuline, afkomstig van cichorei, doet slechts hier en daar dienst om het verlies aan droge stof op te vangen en structuur te brengen. De Europese wetgeving rond stevia is nog erg strikt. Ook hier valt dus nog te bezien of wie stout is lekkers krijgt.
De kleinschalige, maar populaire ijsbereider Kiez Eis in Berlijn kwam op de proppen met “Zuckerrübe eis”: suikerbietenijs. De bedenker is goed bevriend met de boeren die twee keer per week op de markt aan de overkant van zijn straat staan. Bij hen haalt hij zijn ingrediënten. Het is geen oplossing voor iedereen natuurlijk, maar het is beestig lekker. Vast omdat er veel room en suiker in zit.
