"Geen enkele boer castreert voor zijn plezier."
Dierenrechtenorganisatie Gaia laat op de radio flink van zich horen met een campagne tegen het onverdoofd castreren. De organisatie richt haar pijlen in de campagne uitsluitend op de varkenshouder. Boerenorganisaties wijzen op de verantwoordelijkheid van de hele keten.
Zou Gaia met een clichématig beeld van de (West-Vlaamse) varkenshouder expliciet mikken op verongelijkte reacties vanuit boerenmiddens om zo meer heibel te kunnen veroorzaken? Het is mogelijk. In de radiospot, ook te horen op hun website, wordt een zogenaamde les ‘bigs voor boeren’ gegeven.
“Uit onderzoek blijkt dat boeren de taal van biggen niet begrijpen. Daarom leren we hen vandaag drie woorden bigs”, zo klinkt het in de spot. Na twee knorgeluiden wordt het geluid van een krijsende big afgespeeld. “Ik dacht dat het ‘amai, dat kietelt’ wilde zeggen”, zo horen we in de spot een zogenaamde boer. Met de spot wil Gaia meer druk op de ketel om onverdoofd castreren wettelijk te verbieden.
Volgens Boerenorganisaties ABS en Boerenbond ligt de verantwoordelijkheid ver van alleen bij de varkenshouder. “Als onze niet-gecastreerde varkens in het buitenland niet gewild zijn, dan mag men onze sector niet vragen om blindelings te springen”, aldus Anne-Marie Vangeenberghe, woordvoerder Boerenbond. Boerenbond wijst er op dat boeren hun verantwoordelijkheid weldegelijk nemen en al genomen hebben. “We hebben zelf als organisatie heel wat geld gestoken in onderzoek naar een instrument om berengeur aan de slachtlijn te detecteren en boeren hebben ook alternatieven op het bedrijf uitgetest.” Een instrument om berengeur - een kwalijke geur die vrijkomt bij het verwarmen van vlees van sommige ongecastreerde varkens – goed te detecteren, staat overigens nog altijd niet op punt. In slachthuizen wordt daarom vaak nog gebruik gemaakt van de menselijke neus.
Ook Guy Depraetere (ABS) wijst erop dat geen enkele boer voor zijn plezier castreert. “Er zijn afspraken gemaakt en we gaan er ons aan houden. Maar de sector moet de tijd krijgen om nieuwe technieken uit te werken.” De alternatieven staan nog niet op punt. Een mogelijke optie is het houden van intacte beren, die dan jonger en op een lager gewicht geslacht worden om zo berengeur te vermijden. “Maar afnemers moeten die beren van 90 kg dan nog willen ook. Het is niet genoeg dat de boer beslist om te stoppen met castreren; de hele keten moet mee. Als de keten er klaar voor is, zal de boer zich vlot aanpassen.”
