Familie De Brabander in de ban van trekpaarden
Trekpaarden De Brabander uit Evergem is een van de grootste en belangrijkste trekpaardenstallen in ons land. Het is ook een van de meest actieve. Vader Marnix en zijn vrouw Christine Goethals hebben de liefde voor de paarden doorgegeven aan hun vier kinderen, die ze op hun beurt hebben doorgegeven aan hun kinderen. Over het runnen van hun stal hadden wij een gesprek met de hele familie.
Vanwaar komt de liefde voor de trekpaarden?
Op het landbouwbedrijf van Henri De Brabander werden Belgische Trekpaarden gebruikt voor het runnen van de boerderij. Zijn zoon Marnix was gek van deze paarden, maar in de jaren ’70 werden deze ingeruild voor een tractor. In 1987 kwam er opnieuw een paard op de hoeve in de Schoonstraat: Mieke van de Molenberg. Snel volgden Astra en Mona van ’t Keerkenhof. Samen met Berdien Terzwa zijn dit de stammoeders van de huidige trekpaardenstal. De microbe werd door de jaren heen overgedragen aan de kinderen.
Hoeveel paarden staan er bij jullie?
Momenteel telt onze stal 41 paarden. Sinds 1987 werden er 206 veulens geboren die onze stalnaam dragen. Het veulenseizoen is voor het volledige gezin een drukke periode. Vooral mama krijgt dan maar weinig slaap. Zij neemt de eerste zorgen voor de veulens op zich.
Hoeveel veulens werden er dit jaar geboren?
In 2020 zagen 11 veulens het levenslicht. 10 van hen hebben Siem van de Dekkershoef als vader. Bij ons oudste veulen is dat Vic van Ooidonk. 2020 was een echt hengstenjaar: 7 hengsten en 4 merries. Ook dit jaar hadden we het geluk om Siem op stal te hebben. Er zijn opnieuw 15 merries drachtig van hem.
Wat gebeurt er met de paarden? Wat doen jullie ermee?
Dit jaar is het vooral eten geven en verzorgen, helaas weinig andere activiteiten. Normaal zijn we op verschillende domeinen actief. Alles begon met keuringen, maar al snel kwamen demonstraties, huwelijken en aangespannen rijden erbij. Jaarlijks doen we verschillende prijskampen met een selectie paarden.
Met onze demonstraties willen we vooral aantonen dat het Belgisch trekpaard echt multifunctioneel is. Dankzij hun betrouwbaar karakter kunnen we een piramide bouwen. De carrousel, de pas de deux en het viertal tonen aan dat trekpaarden ook elegant kunnen zijn tijdens dressuurnummers. Een Hongaarse post (met 2-5 en 9 paarden) geeft aan dat we ze echt vertrouwen. Papa reed ook al verschillende keren een 12-span met eigen gefokte merries. Toch iets om fier op te zijn.
We hebben een vrij groot ‘wagenpark’: koetsen, trams en huifwagens. Meermaals per jaar rijden we voor een huwelijk of jubileum, alsook met de tram van Brouwerij Van Steenberge. We hebben ook paarden die meededen tijdens films en series: ‘Suite Française’, ‘The White Queen’ en ‘Les Misérables’. In het voorjaar gaan de paarden enkele weekends naar de Antwerpse polderdorpen voor het Gansrijden.
Hoe loopt het op de prijskampen?
We doen ons best om te blijven deelnemen aan prijskampen. Qua rangschikking zitten we niet altijd op dezelfde golflengte als de jury, maar dat heeft iedereen wel! Gelukkig hebben we al mooie momenten mogen en kunnen beleven: de nationale prijskamp in 2017 was zo’n mooi moment. We namen deel aan het kampioenschap met Florence van de Molenput. Gilles van de Molenput volgde zijn vader Mathador als afstammeling. En we werden kampioen met ons lot van drie eigen gefokte merries, net zoals in IJzendijke, waar we internationaal kampioen werden met ons lot van vier. Ondertussen hebben we twee goedgekeurde hengsten: Pierre en Gilles van de Molenput, die beide verkocht werden naar Nederland.
Hebben jullie onder corona geleden? Zoveel trekpaarden houden kost immers handenvol geld. Hoe kan dat?
Absoluut, zonder corona zijn we nagenoeg ieder weekend op stap met de paarden. Ieder jaar streven we naar een break en als dit lukt mogen we héél gelukkig zijn, maar meestal lukt dit niet. We hebben een pak paarden, maar als het niet zo’n passie was geweest, dan had het nooit zolang kunnen duren. Onze hobby is onze paarden. Voor Vaderdag maakten we met het gezin (16 leden) een tocht met de huifkar. Het was eens iets anders en het was echt genieten! Geen stress qua tijdschema of resultaten. We hebben geluk dat we met de boerderij de kosten van de paarden wat kunnen compenseren.
Hoe ziet de jonge garde de toekomst van het trekpaard?
Moeilijke vraag. Wie weet wat de toekomst zal brengen. Ons papa is de drijfveer en het kloppende hart van ‘Trekpaarden De Brabander’. De kinderen zijn allen betrokken, ieder op zijn manier. Ook kleinkinderen lijken de paardenmicrobe al geërfd te hebben.
In de ideale wereld zouden de liefhebbers een hechte groep mensen zijn: zonder conflicten, met de neus in dezelfde richting voor ons zo mooie Belgische Trekpaard. Iedereen heeft een mening, een missie en een visie. Het is belangrijk om verder te evolueren en te groeien, maar het centrale thema moet het belang zijn van ons paard.
