Startpagina Paarden

De zomer van de ‘rosse’ weiden

We sluiten een lange, hete zomer af, en of we het geweten zullen hebben! Ook voor onze paarden was het puffen, zweten en ‘anders’ eten. Maar hoe bracht hun weide het ervan af?

Leestijd : 4 min

Toch bood de voorbije zomer 2 enorme voordelen: het onkruid delfde het onderspit en de weidebloter kreeg stalrust. Dezelfde weidebloter, die vorige zomer onmisbaar was, verzeilde in de werkloosheid dit jaar. De zomer van 2022 zal de geschiedenis ingaan door de extreme droogte en daar maken de ‘rosse’ weiden ontegensprekelijk deel van uit. Het najaar dient zich intussen aan en nu maar hopen dat we genoeg ruwvoer hebben voor de komende winter…

Vroeg maaien

Kleine stukjes weiland hebben zo hun voordelen. Je kan ze voorzien van kunstmest door het uit te strooien met de hand, als de weide ontoegankelijk is voor de tractor na een doornatte winter. Dit was vorige winter het geval en wie weet misschien zal het volgend voorjaar niet anders zijn.

Wie de weide eind februari - begin maart voorzag van kalkcyanamide, stikstof en/of samengestelde meststof, kon uitkijken naar een vroege maaibeurt, en zelfs naar een vrij zware eerste snede… einde mei/begin juni! Veel paardenhouders waren er in die periode als de kippen bij en dit waren de gelukkigen, want daarna viel de grasgroei compleet stil door de droogte. Kortom, de eerste snede was er voor velen vroeg bij dit jaar.

Als je in de late lente als kleine paardenhouder de eerste bent die zich tot de loonwerker wendt om kleine pakjes hooi te maken, staan de machines soms nog in wintermodus. Met pakweg 50 - 100 kleine pakjes te persen en/of te wikkelen val je een beetje… uit de boot. Aanpak, geduld en een vertrouwensrelatie met de loonwerker kunnen helpen. Zo kan je hem laten weten dat je weiland reeds bemest was begin maart… en dat je waarschijnlijk vroeger bij hem zal aankloppen voor het loonwerk. Het is misschien een detail, maar in veel gevallen doet het wonderen. Per slot van rekening is een loonwerker ook maar een mens!

En we wennen maar beter aan het feit dat we afstevenen op meer en langere droogteperiodes. Werk maken van een vroege eerste snede is dus een blijver.

Rosse weiden

Al bij al hebben veel paardenhouders een zware eerste snede kunnen oogsten. Dat is waardevol en kostenbesparend, gezien de tekorten ondertussen een dreigende vorm aannemen. Elke paardenhouder heeft zijn voorraad ruwvoer ondertussen al moeten aanspreken om de paarden bij te voederen op de weide de voorbije maanden, en wel vanaf juli-augustus, terwijl we anders spreken van pakweg november-december.

Veel tweede en derde sneden sneuvelden intussen, met krapte op de markt tot gevolg. Vorig jaar hadden we een doornatte zomer, met een ruim aanbod aan hooi en voordroog. Dat er dit jaar gehamsterd zal worden, is ondertussen een feit. Wie nog overging tot een late stikstofgift, kan hopen dat het gras door de regen die we nu krijgen nog even ‘opflakkert’. Dat is niet genoeg om te maaien voor paarden, maar wel als bezigheidstherapie bij weidegang, weliswaar zonder al te veel voedingswaarde.

Uitkijken naar alternatieven

Zijn er alternatieven om zoveel mogelijk hooi of voordroog op te sparen voor de winter? Toch wel, al betekenen deze een hap uit ons budget. In de handel kan men sinds geruime tijd grasmixen kopen. Dat zijn er meestal van de oogst van vorig jaar. Ze zijn dus volop verkrijgbaar, maar allesbehalve goedkoop. Ook gehakselde luzerne is en zal vlot verkrijgbaar blijven gedurende de winter die voor deur staat. Door deze ruwvoeders aan onze paarden te voederen, vanaf nu overdag bijvoorbeeld, sparen we zelf gewonnen groen ruwvoer uit voor de komende wintermaanden.

Luzerne is bovendien ook verkrijgbaar als hooi en is een gewas dat stukken beter tegen de droogte kan dan gras. Een rondje internet leert je dat men vrij makkelijk luzernehooi kan aankopen, soms in België, veel in Nederland of Frankrijk. Luzernehooi is uitermate voedzaam en bladrijk en je hoeft er minder van te voederen. Het loont absoluut de moeite om ernaar op zoek te gaan, zeker als men fokmerries, veulens en jonge paarden op stal zal moeten overwinteren.

De gymnastiek over de (taal)grens loont de moeite, als je er met een gerust geweten voor kan zorgen dat men de winter doorkomt met minder eigen ruwvoer.

Een portie luzernehooi voederen overdag laat je toe om het eigen ruwvoer te bewaren voor de avond en nacht. Luzernehooi heeft wel het nadeel dat oude paarden de dikke stengels slechts moeilijk kunnen bolwerken wegens het afslijten van hun gebit. Deze paarden zijn beter af met gehakselde grasmixen, die ondertussen zelfs bestaan voor ‘seniors’. Zongedroogd luzernehooi kent een toenemende vraag van de markt, is een droogtetolerant gewas en dus veel minder gevoelig voor droge zomers.

Bieten

Voederbieten en luzerne zijn eigenlijk gewassen voor paardenvoeding waar we kunnen naar uitkijken als we afstevenen op zomers die droger worden. Wie het geluk heeft om te beschikken over een perceel land voor de productie van eigen ruwvoer kan hier even over brainstormen. Voederbieten doorstaan hete zomers goed. En, hoewel ze in de vergeethoek geraakt zijn door tal van ready-to-eat voeders en mixen, blijven ze een genot voor het paard in de winter.

Voederbieten zijn makkelijk vorstvrij te bewaren. Paarden vinden het knagen eraan heerlijk in de wintermaanden. Zorg er wel altijd voor dat ze ontdaan zijn van aarde alvorens ze voor te schotelen aan je paard. Kies daarbij altijd voor voederbieten en niet voor suikerbieten!

Patricia Borgenon

Lees ook in Paarden

Meer artikelen bekijken