Bietentelers in Nederland en België werken onder vrijwel gelijke landbouwkundige omstandigheden, zijn lid van dezelfde eengemaakte Europese markt en zijn afhankelijk van dezelfde wereldmarkt. Een belangrijk verschil is dat bietentelers in Nederland eigenaar zijn van hun suikerfabriek. Ze staan mee aan het stuur en dwingen het management een evenwicht te vinden tussen een rendabele verwerker en een goede bietenprijs.
De oorzaak van het prijsverschil ligt deels in de keuze die de Nederlandse Suiker Unie maakte voor langetermijncontracten. De fabriek van Suiker Unie heeft ook de naam om zeer efficiënt te zijn, waardoor het bedrijf een kostprijsvoordeel heeft. Het verschil is echter te groot en structureel om weggewuifd te kunnen worden als gevolg van een commerciële keuze die toevallig zeer goed uitpakt en een moderne fabriek.
Een coöperatie is geen garantie voor succes, maar de landbouwers zijn direct betrokken en kunnen zelf het roer omgooien. Het initiatief van Waalse bietenplanters om een coöperatie met hypermoderne fabriek op te richten, kan ook voor een deel een Belgisch project worden. Een andere piste is het vergroten van de stem van bietenplanters binnen de Tiense Suikerraffinaderij en op haar beurt de stem van de Tiense binnen het Südzucker-concern. Het begint in alle gevallen met de bereidheid van landbouwers om elkaar te vertrouwen en de armen in elkaar te slaan.
