Bietencampagne start in crisissfeer
7300 Belgische bietentelers zijn klaar om de nieuwe campagne aan te vatten. Het is pas de tweede sinds het wegvallen van de quota en de minimumprijzen eind september vorig jaar. De bietenplanters kijken met een bang hart naar de nabije toekomst, meldt de Confederatie van de Belgische Bietenplanters (CBB).
De bietenplanters zien heel wat indicatoren naar het rood neigen. De Europese suikerprijs is met bijna 30 % gedaald tegenover september 2017 en noteert nu rond de 360 €/ton (t.o.v. 490 €/ton een jaar geleden). Dat is een pak lager dan de vroegere Europese referentieprijs van 404 €/ton, die toen een minimumgrens vormde. De lage suikerprijs oefent een neerwaartse druk uit op de contractuele bietenprijzen, die ongeveer een kwart lager liggen dan in het verleden.
Cijfers in mineur
Resultaat is dat deze prijzen niet meer kostendekkend zijn. Dat maakt dat de aantrekkelijkheid van de teelt tanende is. Daarbovenop komen nog eens de gevolgen van de warme en droge zomer: een onzekere opbrengst met grote regionale verschillen. De bietentelers waren vragende partij om de campagne later van start te laten gaan omdat de bieten nog niet optimaal zijn en de rooiomstandigheden evenmin. Ze vonden daarvoor niet altijd gehoor bij de suikerproducenten. Dit leidt zeker tot een bijkomende opbrengstderving.
Nog zonder rekening te houden met de impact van de blokkering door het Federaal Voedselagentschap FAVV van de site in Wanze, zal de campagne in ons land circa 110 dagen duren. De CBB schat dat de bietenopbrengst per hectare uiteindelijk rond 72,5 ton zal liggen, bijna een kwart minder dan bij de vorige campagne. Ook de suikeropbrengst per hectare daalt substantieel, met 15 %, tot 12,7 ton. De 63.800 uitgezaaide hectares zouden goed moeten zijn voor iets minder dan 4,625 miljoen ton suikerbieten.
Dringend nood aan een geschikt beleidskader
“Niet alleen de cijfers boezemen de sector angst in”, onderlijnt Peter Haegeman, secretaris-generaal van de CBB. “Ook hoe telers, fabrikanten en overheid de huidige crisissituatie moeten en mogen aanpakken, is koffiedik kijken. Er heerst grote onzekerheid rond het toekomstige EU-landbouwbeleid, en meer bepaald rond de antwoorden die dit beleid zal bieden op de uitdagingen voor de suikerbietensector. Daarom is er dringend nood aan een discussie, zonder taboes, over inkomensstabilisatie, risicomanagementtools en markttransparantie.”
Daarnaast is de CBB vragende partij voor een duurzame en pragmatische overheidsaanpak van de gewasbeschermingsmiddelen. Hiervoor is een ambitieus en pragmatisch actieplan nodig, met inbreng van alle betrokkenen. Oplossingen moeten daarbij centraal staan en mogelijk gemaakt worden, ook op het vlak van nieuwe veredelingstechnieken en genetica.
In tijden van grotere prijsvolatiliteit, en zeker met een sterk neerwaartse trend, moet de Europese suikersector ook met gelijke wapens kunnen vechten op de wereldmarkt. “Wij roepen, samen met onze Europese organisatie CIBE (Europese Confederatie van suikerbietplanters), de Europese Commissie op te waken over een ‘level playing field’. Niet-Europese handelspartners mogen onze markt niet overspoelen met suiker die door staatsgesubsidieerde bedrijven wordt afgezet, én dan nog met substantieel lagere garanties rond traceerbaarheid en voedselveiligheid dan in Europa”, aldus Haegeman.
