Eric Van Gestel, schepen van Landbouw én varkenshouder: ‘Drukke combinatie is niet evident’
Eric Van Gestel is zowel varkenshouder als schepen van Landbouw in Ravels. Hij is dus de perfecte gesprekspartner in het kader van de komende vakbeurs Agriflanders. “Enkel met een goede organisatie en ondersteuning van het thuisfront kan je deze combinatie volhouden.”
De hangars van Weelde Depot, de locatie van de Agridagen, liggen op zo’n 500 m van de Nederlandse grens; het landbouwbedrijf van Eric Van Gestel en zijn echtgenote Ingrid Bax in Poppel ligt op slechts 50 m van onze noorderburen. “Achter de tuin van onze overburen is het al Nederland”, toont Ingrid. Zelf is ze trouwens ook Nederlandse, uit de nabij gelegen enclavegemeente Baarle-Nassau. “Hier lopen beide landen steeds wat door elkaar. Voor de ene zaak is het ‘beter’ aan deze kant van de grens, voor een andere is het andersom.”
Kiezen voor specialisatie
“Wij zijn hier intussen de vierde generatie op dit bedrijf”, vertelt Eric. “Vroeger was het een gemengd bedrijf dat zeugenhouderij combineerde met glastuinbouw. We hadden toen onder meer aardbeien, augurken en sla, dat zijn best wel arbeidsintensieve teelten.” Eric en Ingrid namen in 1987 het ouderlijke bedrijf over. De groentetak werd kort nadien afgestoten. Het koppel specialiseerde zich in de varkenshouderij. “We groeiden van 120 zeugen naar 400 zeugen vandaag. We hebben een gesloten bedrijf, maar de vleesvarkens worden deels op andere locaties gehouden. We verbouwen ook nog zo’n 30 ha maïs. Die teelt staat in kader van onze varkens. We voederen de varkens namelijk grotendeels met ccm van eigen maïs.”
Eric en Ingrid richten hun productie op een goede groei van de vleesvarkens. “We werken al geruime tijd met hybridezeugen van Hypor”, vertelt Eric. “Tweemaal per jaar kopen we 5 leeftijdsgroepen jonge gelten aan om de zeugenstapel te vernieuwen. De zeugen worden gekruist met Duitse Piétrain. We hebben zelf dus geen dekberen, maar insemineren met sperma dat we bij KI-centrum Bax – dat is trouwens geen familie van Ingrid – hier in Weelde, bestellen. We kiezen daarbij voor groeiberen met voldoende garantie op een goede vleeskwaliteit.”
De slachtvarkens worden op voet verkocht aan een handelaar, maar zijn bestemd voor groep Derwa in Luik waar ze geslacht worden. De uiteindelijke afnemer van het varkensvlees is de Colruyt Group. Het is trouwens dankzij Colruyt dat op dit bedrijf al geruime tijd niet meer wordt gecastreerd. Ingrid: “We gebruiken al zeker zo’n 10 jaar het vaccin Improvac. Immunocastratie vermijdt mogelijke berengeur in het varkensvlees en wij hoeven de biggen niet meer te castreren. Castratie veroorzaakt toch steeds een wonde die besmet kan worden en waarvoor je dan weer medicatie moet inzetten. Bovendien was castreren écht geen aangenaam werkje.”
Politiek zit in de genen
“We hebben 2 dochters, Marly en Steffi, maar geen van beiden zal het bedrijf verder zetten. Ze hebben allebei een erg drukke job”, legt Eric uit. “Gelukkig was Nick Quirijnen, de vriend van Marly, ondanks zijn opleiding als schrijnwerker, erg geïnteresseerd in de varkenshouderij. Nick hielp dan ook snel mee in het bedrijf.”
Nick kwam als een reddende engel voor het bedrijf want intussen was Eric opnieuw verkozen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Hij werd voor het eerst schepen van Landbouw. Sinds de verkiezingen van 2006 zat Eric al in de gemeenteraad. Intussen is Eric aan zijn tweede ambtstermijn als schepen van Landbouw bezig. Naast zijn bevoegdheid voor landbouw staan ook milieu, afvalbeleid, natuur en bos, patrimonium en gebouwen op zijn visitekaartje. “Dat is een hele ‘boterham’. Dit betekent natuurlijk dat ik hier behoorlijk veel afwezig ben”, geeft Eric toe. “Ik herken de situatie van in mijn jeugd. Mijn vader én grootvader zaten in de gemeenteraad en ze waren ook allebei onder andere schepen van Landbouw. Ik moest bij afwezigheid van mijn vader dus ook meehelpen op het bedrijf.”
Elke dinsdag komt het schepencollege van Ravels samen voor het wekelijkse overleg. “Alle dinsdagen zijn dus al zeker benomen. De rest van de week heb ik allerhande activiteiten in het kader van mijn bevoegdheden, zoals onlangs de persbijeenkomst voor de Agridagen. De politiek zorgt natuurlijk ook voor heel wat avondvergaderingen en activiteiten tijdens het weekend.”
Landbouwers vertegenwoordigen
Eric is tevreden dat hij als enige landbouwer in het schepencollege de belangen van de vele landbouwers in Ravels kan verdedigen. “Ik zocht de politiek nochtans niet zelf op en ik was ook niet zo actief in het verenigingsleven van de gemeente. CD&V kwam met de regelmaat van de klok polsen of ik me kandidaat wilde stellen. Dat zal vermoedelijk met mijn voorgangers in de familie te maken hebben”, lacht Eric. “Ik stond dus de eerste keer op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. En ik werd zelfs ineens verkozen.” Eric toont de verkiezingsfolders die Ingrid mooi verzamelde in een mapje.
“In een landbouwgemeente als Ravels heb je toch een voetje voor als je de sector en de problematiek wat beter kent. De landbouwsector is, samen met para-agrarische bedrijven, trouwens de grootste werkgever in onze gemeente. Verder hecht ik ook veel belang aan sensibilisering van de burgers over thema’s zoals milieu en duurzaamheid. Zo organiseren we jaarlijks een zwerfvuilactie (dit jaar op 4 april). Ongelooflijk hoeveel rommel die de zowat 40 verenigingen telkens weer verzamelen… Zwerfvuil is trouwens een problematiek die de landbouw fel aanbelangt.”
Eerste evenement op militair domein
Het was ook Eric die de aandacht van de organisatie van de nieuwe Agridagen op Ravels bracht. “De Pluimveedagen, die om de 2 jaar in Geel werden georganiseerd, zaten in het slop. De beurs kwam in handen van AgriBevents, die ook Agriflanders organiseren. Ze zochten naar een nieuwe locatie in het oosten van het land. De 17 hallen op het militair domein Weelde Depot waren toen al niet meer in gebruik. Het ministerie van Landsverdediging was echter nog niet actief op zoek naar nieuwe mogelijkheden. Toch zocht ik in 2015 contact met de nieuwe verantwoordelijken van de Agridagen. Na hun eerste blik op het terrein en in de hallen waren ze ‘verkocht’. Ondanks het gebrek aan nutsinstallaties vonden ze het onmiddellijk een ideale locatie voor een beurs. Zeker toen ze ook de ruime parkeermogelijkheden op het naastliggende vliegveld zagen.”
De eerste editie van de Agridagen in Ravels was daarmee een feit! De organisatie ervan was een mooie leerschool voor de gemeente. Intussen kent de beurs een groot draagvlak. “De plaatselijke B&B’s, horeca en leveranciers hebben er baat bij. En de landbouwadviesraad - zo’n 40 landbouwers - levert ook telkens hand- en spandiensten bij de organisatie van het evenement. Voor de bewoners van Ravels is zo’n landbouwbeurs ook mooi meegenomen. Ze maken er nadere kennis met de sector. De gemeente verkoopt trouwens ook kaarten aan een voordeelprijsje.”
Intussen is de gemeente Ravels eigenaar van deze hallen en staat ook de derde editie van de beurs in de startblokken. “Het ruimtelijk uitvoeringplan (RUP) voor de militaire site raakt vermoedelijk tegen eind dit jaar rond. De 6 voorste hallen kunnen dan in de toekomt gebruikt worden voor evenementen, 4 andere voor sportactiviteiten en de resterende voor laag dynamische activiteiten. De gemeente zal er vermoedelijk ook ééntje voor opslag gebruiken.”
Goede organisatie en afspraken noodzakelijk
Ingrid en Nick doen dus het meeste werk op de boerderij. En ze combineren dat samen mooi met de opvang van de (klein)kinderen. Ingrid neemt de activiteiten in de kraamstal voor haar rekening en Nick doet het meeste werk bij de biggen en vleesvarkens.
Met de drukke agenda van Eric zijn regelmaat en een goede werkplanning heel belangrijk op dit bedrijf. Eric en Ingrid kozen daarom voor het vijfwekensysteem. “Vroeger werkten we volgens het driewekensysteem met 7 leeftijdsgroepen”, legt Ingrid uit. “Sinds een zestal jaar veranderden we naar een vijfwekensysteem met 4 leeftijdsgroepen, wat geschikter is voor onze situatie. Dat lukt prima. Je weet steeds wanneer de drukke werkweken – voor respectievelijk het spenen, dekken en werpen – er aankomen. Onze andere activiteiten – buiten het bedrijf en politiek - plannen we dus navenant.”
Eric: “Ingrid en Nick kunnen meestal slechts af en toe op mij rekenen. Ik help dus waar en wanneer het kan. Hopelijk is dat dan op de drukste werkmomenten, maar deze week lukt het me bijvoorbeeld alweer niet om bij te springen bij het spenen. Enkel dankzij hun steun en inzet kan ik politiek actief blijven, want zowel het varkensbedrijf als de politiek zijn geen nine to five
