De ene margriet is de andere niet
H
Men ontdekt al vlug dat plantkunde geen starre wetenschap is wanneer men op zoek gaat naar de indeling van de margriet in het plantenrijk. Wie vroeger op school geleerd heeft dat deze plant tot de familie van de
De wilde margriet of weidemargriet is inheems in België en het is deze plant die men vaak aantreft langsheen de wegbermen en op dijken. Het is een
De vaste of grote margriet is een wat grovere soort die van nature in de Pyreneeën groeit en dus ook bij ons winterhard en doorlevend is. Deze soort bloeit later dan de wilde margriet (juni-augustus) en wordt ongeveer 70 cm groot. De oorspronkelijke soort komt bijna niet voor in onze tuinen, maar door kruising en veredeling van deze soort ontstond de “Superbum”-groep.
Deze groep van grootbloemige margrieten ontstond door gerichte kruisingen van verschillende soorten margrieten. Het zijn deze grootbloemige soorten die men het meest aantreft als tuinplant. Het zijn doorlevende vaste planten die in ons klimaat perfect winterhard zijn, met een donkergroen vlezig blad. De stengels zijn vrij stevig met 1 vrij grote bloem op het einde van deze stengel. Deze margrieten groeien graag in de zon, op een bodem die 's winters niet al te nat is. Goede tuinvariëteiten zijn:
Naast deze ‘echte’ margrieten uit het geslacht Leucanthemum, worden nog een aantal planten uit de familie Asteraceae in het Nederlands bedacht met de naam margriet.
De struikmargriet of zomermargriet bloeit in het wild op de Canarische eilanden en Madeira. Deze exotische plant is bij ons zeer geliefd vanwege zijn zomerlange bloei. De zomermargriet kan gebruikt worden als eenjarige in de vollegrond, maar wordt het meest toegepast als solitaire potplant. Regelmatig water en voeding geven, de uitgebloeide bloemen verwijderen en stengels met vergelend blad wegknippen zorgt voor een zomer lang bloeiplezier. Jammer genoeg zijn deze planten in ons klimaat niet winterhard.
De Kaapse margriet is afkomstig uit Afrika. Dit geslacht uit de Asteraceae familie bevat heel wat soorten die in Europa als eenjarige zomerbloeier worden aangeboden. De alleenstaande margrietachtige bloemen hebben heel mooie kleuren (wit over geel en oranje tot roze en alle tinten paars) en bloeien zeer rijk, vooral in de voorzomer. De tweede bloei is vaak wat minder uitbundig. Deze plant verdraagt volle zon en kan zowel als perkplant dan als potplant toegepast worden. Door voldoende water te geven (deze plant verteert droogte beter dan de meeste andere kuipplanten) en de uitgebloeide bloemen regelmatig te verwijderen, kunnen de bloemen uitbundig bloeien. Deze planten zijn in ons klimaat niet winterhard, maar verdragen wel lichte vorst.
De voorjaarsmargriet of gele margriet komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Europa. Deze winterharde vaste plant loopt al heel vroeg in het voorjaar uit en reeds in april verschijnen de gele bloemhoofdjes aan de 30-40 cm lange stengels. Vooral op niet te droge, lichte zavel- en kleigronden is de bloei heel rijk. Het is een uitstekende borderplant die liefst op een licht beschaduwde plaats groeit. Na de bloei moet men de uitgebloeide bloemstengels verwijderen.
De blauwe margriet komt oorspronkelijk uit het zuiden van Afrika en wordt bij ons vooral toegepast als eenjarige potplant, maar doet het ook prima als borderplant in de volle zon. De prachtige donkerblauwe bloemen zitten op 20 cm lange, lichtjes roodgekleurde stengels. De plant bloeit zeer rijk vanaf mei tot in september en kan dus best wat voeding verdragen. Uitgebloeide bloemen verwijderen omdat de plant anders te veel energie steekt in de zaadvorming en minder rijk gaat bloeien. Felicia verdraagt lichte vorst maar is in ons klimaat niet winterhard.
