Meidoorn: een klassieke haagplant met een stekelig kantje
De meidoorn is terug van weggeweest. Deze inheemse grote struik annex kleine boom werd in het verleden zeer gewaardeerd om zijn kwaliteiten als dichte haag. Er zijn sporen teruggevonden van gevlochten hagen uit de Romeinse tijd en ook in de vroege middeleeuwen werden meidoorns bewust aangeplant op en langs forten en bolwerken om de aanvallen van de vijand te belemmeren. Nog niet zo lang geleden werden meidoornhagen ook aangeplant rondom woningen en weilanden om met zijn scherpe, harde doornen ongewenste personen van en het vee op het erf te houden.
Meidoornhage sluiten goed aan bij een natuurlijk landschap.'Paul's Scarlet' bloeit met gevulde karmijnrode bloemetjes.
Vorige eeuw kreeg de meidoorn het echter zwaar te verduren. Door de uitvinding van de prikkeldraad werden steeds meer hagen en houtwallen gekapt en vervangen door prikkeldraad. De echte doodsteek kwam er toen eind jaren '70 bacterievuur opdook in België, een bacteriële plantenziekte die enkel kan bestreden worden door de aangetaste planten(delen) te verwijderen. Deze ziekte kwam ook voor op meidoorn. Om te voorkomen dat de...
Dit artikel is alleen voor abonnees
U heeft uw maandelijkse limiet van gratis beschikbare artikels bereikt
Tuin“Altijdgroene planten met een leerachtig blad. De donkere kleur van de stijve struik geeft ons een duistere stemming. Eeuwig groen, vredig groen. Een plant van de begraafplaatsen.” De schrijver van bovenstaand citaat liep in 1629 duidelijk niet hoog op met de laurierkers. Vandaag wordt de laurierkers vooral gewaardeerd wegens haar unieke eigenschappen als haagplant. Bovendien zorgt vernieuwing binnen het sortiment ervoor dat er meer keuze komt in groeiwijze, bladvorm en -kleur en desgewenst een rijke bloei.
